Gorąco polecamy…
| Wieczór z twórczością Imre Kertésza |  |
28 marca 2011 godz. 19.00 Biblioteka Raczyńskich, pl. Wolności 19 (poniedziałek) zapraszamy na Salon u Raczyńskich czyli chwil kilka z twórczością laureatów literackiego Nobla – wieczór z twórczością Imre Kertésza – literacki Nobel 2002.
 – fragmenty prozy czytać będzie Jan Peszek
SERDECZNIE ZAPRASZAMY WSZYSTKICH ZAINTERESOWANYCH ZGŁOSZENIA W BIBLIOTECE SZKOLNEJ!!!
IMRE KERTÉSZ
urodził się w ubogiej rodzinie żydowskiej. W 1944 w wieku 15 lat został wywieziony do niemieckiego obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau, później przeniesiony do Buchenwaldu. Cała jego rodzina zginęła w czasie wojny. Bolesne doświadczenia spowodowane pobytem w obozach i utratą bliskich wywarły decydujący wpływ na jego późniejszą twórczość. W 1945 powrócił na Węgry, gdzie od 1948 pracował jako dziennikarz w gazecie „Vilagossag”. Z pracy został zwolniony w 1951, gdy czasopismo stało się oficjalnym organem węgierskiej partii komunistycznej. Potem pracował m.in. w służbach prasowych Ministerstwa Przemysłu, skąd również go zwolniono w 1953. Od tego czasu poświęcił się głównie pisaniu i tłumaczeniom. W tatach 50. i 60. przełożył z niemieckiego dzieła takich autorów jak: Nietzsche, Freud, Hofmannsthal, Schnitzler, Roth, Wittgenstein i Canetti, których wpływ można odnaleźć w jego twórczości. W 1975 roku opublikował swoją najgłośniejszą powieść, Los utracony, w której opisał doświadczenia młodego chłopca w nazistowskich obozach koncentracyjnych: w Auschwitz, w Buchenwaldzie i podobozie mieszczącym się w Zeitz. Powieść przetłumaczono na 14 języków. W 2005 książka doczekała się filmowej adaptacji pod tym samym tytułem. Los utracony oraz dwie kolejne powieści Fiasko i Kadysz za nienarodzone dziecko stanowią tzw. „trylogię ludzi bez losu”. Ponadto w Polsce ukazały się: Angielska flaga; Dziennik galernika; Ja, inny. Kronika przemiany; Język na wygnaniu; Likwidacja; Dossier K. Kertész jest laureatem wielu węgierskich i zagranicznych nagród literackich. Uzyskał literacką nagrodę Nobla w 2002 roku. (…) za powieści, które przeciwstawiają osobiste doświadczenie jednostki brutalnym zrządzeniom historii (…) Imre Kertész pochyla się nad pytaniem, czy w epoce, kiedy ludzie są prawie całkowicie poddani władzy politycznej, jest jeszcze możliwość życia i samodzielnej myśli. Dla węgierskiego pisarza Auschwitz nie jest żadnym wyjątkiem (…), ale doskonale ilustruje prawdę ostateczną o degradacji człowieka we współczesnym świecie, napisała w uzasadnieniu swojej decyzji Akademia Szwedzka. DZIEŁA:
|
